Voeding en ons brein

Deze week werd ik getipt over een nieuwe serie afleveringen bij Max op NPO1 die gaan over voeding en ons brein. De eerste aflevering ging over het weerstaan van verleidingen.

Janny van der Heijden gaat naar het Donders Instituut in Nijmegen waar haar wordt uitgelegd dat wij bij het zien van eten automatisch kiezen voor de calorierijkste soorten. Dit komt vanuit het beloningsgebied in onze hersenen. Dit deel van ons brein wordt trouwens ook wel ons reptielenbrein genoemd. Het is de oudste laag in onze hersenen. Het reptielenbrein is verantwoordelijk voor onze primaire overlevingsdrang. Deze laag wordt ook wel de haas van ons brein genoemd. Van oudsher, in de oertijd dus, is er weinig voedsel omhanden. Als er voedsel was, zorgde “de haas” ervoor dat wij gingen eten en niet meer ophielden tot het letterlijk op was. Zo creëerden wij een voorraadje energie. Dat was in de oertijd handig, maar nu eigenlijk niet meer nodig. Maar deze eerste impuls is er dus nog wel. Als we dan even de tijd nemen om ons te beheersen, neemt onze controle vanuit de voorhersenen het over. Dit is ons zogenaamde mensbrein. Het is het deel van het brein waarmee wij nadenken, beslissingen nemen en bewust informatie verwerken. Het wordt ook wel de schildpad van ons brein genoemd. Als we dit activeren, lukt het ons om het calorierijke voedsel niet te nemen. Dit deel van het brein is nog niet goed ontwikkeld als je nog niet volwassen bent. Janny volgt dan in de aflevering een groep pubers, waarbij het brein nog meer op impulsen reageert. Zij halen snacks als lunch. In de omgeving van scholen komen ook steeds meer supermarkten met al dit verleidelijke eten. Maar ook volwassenen hebben natuurlijk moeite met het weerstaan van vet en suikerrijk voedsel. Dit komt ook door verleidingen in de supermarkt. Eerst loop je langs de groente- en fruitafdeling. Als je daar iets gezonds gehaald hebt, geef je jezelf een soort van vrijbrief om ook “foute” producten te kopen. We weten dat iets lekker is. Veel voedingsmiddelen zijn een mix van suiker, zout en vet en zetten aan tot overeten. Deze voeding bezorgt ons brein een oeroude prikkel: eet zoveel je kunt, als buffer voor magere dagen. Alleen die magere dagen kent de rijke, moderne mens niet meer. De voedingsindustrie is er helemaal op gericht om zich op dit stukje van ons brein te richten. Van alle producten in de supermarkt draagt 80% niet bij aan onze gezondheid. Verpakkingen hiervan zijn vaak ook veel groter dan vroeger. En deze zogenaamde “haas” van ons brein werkt nog precies hetzelfde. Om de schildpad in ons brein te vinden, moeten er bewuste denkprocessen op gang gebracht worden. Dit lukt de ene keer beter dan de andere keer. Vooral als we moe zijn, stress ervaren of met heel veel denkprocessen bezig zijn geweest, wil het allemaal minder goed lukken. Met een boodschappenlijstje, een volle maag en een kritische blik kun je wel een heel eind komen bij het weerstaan van de verleidingen. De kritische blik is dan bedoeld voor de etiketten. Maar helaas kijken mensen in de praktijk vaak naar de kreten op de verpakkingen als vers, biologisch, puur, vernieuwd, etc. Kijken naar de voedingswaarde van een product is lastig. Waar moet je eigenlijk op letten? De nieuwe Nutri-Score (zie een eerder artikel) helpt ook al niet echt. Wil je hier eens bij geholpen worden? Of met de diëtist de supermarkt in? Neem dan contact op met ons!